*Φιοράκης Χρήστος* (1), Δουδούμη Φωτεινή (2), Κράνου Κωνσταντίνα (3), Σαλάτα Σοφία (4), Μαρκαντώνη Νίκη (4),Φιλοπούλου Μαρία (5)
(1) Ψυχίατρος (PhD), Ε/Β΄ Κ.Ψ.Υ. Χαλανδρίου – Ψυχίατρος Οικοτροφείου «Αγγέλια» / Γ.Ν.Α. «Γ. Γεννηματά», Αθήνα.
(2) Ψυχολόγος, Επιστημονικά Υπεύθυνη Οικοτροφείου «Αγγέλια» / ΓΝΑ «Γ. Γεννηματά», Οικογενειακή Σύμβουλος, Ειδική Σύμβουλος Αυτισμού.
(3) Επόπτρια Κοινωνική Λειτουργός Δ.Ο.Μ., Αθήνα.
(4) Κοινωνική Λειτουργός Κ.Ψ.Υ. Χαλανδρίου -Γ.Ν.Α. «Γ. Γεννηματά», Αθήνα.
(5) Ψυχίατρος, Διευθύντρια Κ.Ψ.Υ. Χαλανδρίου -Γ.Ν.Α. «Γ. Γεννηματά», Αθήνα.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η παγκοσμιοποίηση φέρνει όλο και πιο κοντά τους «ξένους» και η οικονομική κρίση αυξάνει τον φόβο απέναντι τους. Η γενικότερη ανασφάλεια μεγαλώνει τον φόβο και τα άγχη. Η ξενοφοβία είναι μια συμπεριφορά που μαθαίνεται. Η αύξηση της ξενοφοβίας είναι μια ανησυχητική ένδειξη για την κοινωνία μας.
ΣΚΟΠΟΣ
Σκοπός της μελέτης είναι να εστιάσει στην επικίνδυνα αναπτυσσόμενη ξενοφοβία προς τους μετανάστες.
ΥΛΙΚΟ
Βιβλιογραφική ανασκόπηση
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ
Η ξενοφοβία, γεννιέται και από μια κρίση ταυτότητας. Η επίγνωση της ταυτότητάς μας μεγαλώνει μέσα από το διάλογο με τον άλλον που διαφέρει από μας. Η ξενοφοβία γεννιέται όταν ο πολίτης αισθάνεται ότι κινδυνεύει από απειλές που δεν είναι άμεσα αναγνωρίσιμες. Η παγκοσμιοποίηση, εκτός του ότι θέτει υπό αμφισβήτηση την ταυτότητά μας, απειλεί και την ικανότητά μας για δράση. Όλο και πιο συχνά αισθανόμαστε ανήμποροι και ανίσχυροι. Σε ορισμένες καταστάσεις, βρισκόμαστε μπροστά σε μια αληθινή κατάρρευση του «εγώ» μας. Τότε γίνεται εύκολο να φορτώσουμε την ευθύνη γι’ αυτή την κατάσταση σε κάποιον άλλον, ο οποίος είναι αναγνωρίσιμος από το ένα ή το άλλο ειδικό του γνώρισμα. Η αόριστη και ασύλληπτη απειλή μπορεί έτσι να εντοπιστεί και επομένως μπορεί να αποκρουστεί πιο εύκολα. Η ξενοφοβία αποτελεί μια ψυχολογική στάση/συμπεριφορά (με ρίζες από την παιδική ηλικία για τους ξένους) όπου τα διαφορετικής μορφής και έντασης αισθήματα εχθρότητας στρέφονται ενάντια σε όσους θεωρούνται πως δεν ανήκουν σε μια συγκεκριμένη κοινότητα. Ένα βασικό χαρακτηριστικό μιας πολύπολιτισμικής κοινωνίας είναι το ότι ο τύπος κουλτούρας που κυριαρχεί ανάγεται στο κανόνα του «εμείς» και «αυτοί», διαμορφώνοντας επικίνδυνα στερεότυπα και αντιλήψεις. Η ύπαρξη ή η εφεύρεση ενός κοινού εχθρού ή μιας κοινής απειλής ενώνει, στρέφει την προσοχή μακριά από το ανεξέλεγκτο εσωτερικό χάος των ανθρώπων αυτών που τρέμουν την πολυπλοκότητα και αναζητούν «απλές λύσεις και απαντήσεις». Μια ολοκληρωτική αντίληψη των πραγμάτων δημιουργεί μια ψευδαίσθηση ασφάλειας πως έχουμε κατανοήσει τον κόσμο γύρω μας καλύτερα από τους άλλους οι οποίοι μετατρέπονται, ως εκ τούτου, σε εχθρούς που πρέπει με κάθε τρόπο να «αφανισθούν».
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα πυροδοτούν πάντα αισθήματα άγχους και στρες αλλά και μια αυξημένη ανάγκη για μεγαλύτερη ασφάλεια. Αν μια κοινωνία δεν είναι σε θέση να διασφαλίσει στα μέλη της μια αίσθηση συνέχειας και ασφάλειας, τότε τα όποια εσωτερικά φαντάσματα του καθενός μας ,όπως η ξενοφοβία, ξυπνούν πολύ ευκολότερα από το λήθαργό τους. Μια νέα επιδημία εξαπλώνεται, όχι αυτή των ιών αλλά αυτής της ξενοφοβίας.
