Μελέτη του University of Illinois
Μια πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι οι έφηβοι που θέτουν στόχους στην ζωή τους βιώνουν μεγαλύτερη ικανοποίηση και ευτυχία από τους συνομηλίκους τους που είναι λιγότερο παρακινημένοι. Η μελέτη εξέτασε περισσότερους από 200 εφήβους (14-19 ετών), εστιάζοντας στο πώς η αίσθηση του σκοπού σχετίζεται με τα καθημερινά επίπεδα ικανοποίησης και ευημερίας από τη ζωή τους . Η έρευνα διαπίστωσε ότι οι έφηβοι σημείωσαν υψηλή βαθμολογία στα κίνητρα και ανέφεραν περισσότερα θετικά συναισθήματα και ήταν πιο ικανοποιημένοι από τη ζωή τους. Σημαντικό το ότι η μελέτη διαπίστωσε ότι, τις ημέρες που αυτοί οι έφηβοι αισθάνονταν πιο παρακινημένοι από ό,τι συνήθως, είχαν επίσης την τάση να βιώνουν μεγαλύτερη ικανοποίηση και ευημερία.
Λεπτομέρειες της μελέτη του University of Illinois
Επικεφαλής της μελέτης ήταν η καθηγήτρια εκπαιδευτικής ψυχολογίας Kaylin Ratner στο University of Illinois at Urbana-Champaign και δημοσιεύθηκε στο Journal of Happiness Studies. Επίσης, εξέτασε τη σχέση μεταξύ των υποκλινικών υπαρξιακών χαρακτηριστικών και της αίσθησης ικανοποίησης των στόχων τους. Κάθε μέρα επί 70 ημέρες, οι συμμετέχοντες στη μελέτη κλήθηκαν να αξιολογήσουν πόσο παρακινημένοι αισθάνονταν, πόσο ικανοποιημένοι ήταν από τη ζωή τους και τα επίπεδα θετικών και αρνητικών συναισθημάτων που ένιωθαν.
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη επιλέχθηκαν από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Learning Challenge που αναπτύχθηκε από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό GripTape. Το πρόγραμμα παρείχε στους νέους τους πόρους για να πραγματοποιήσουν ένα έργο της επιλογής τους , μαθησιακής πρόκλησης διάρκειας 10 εβδομάδων. Στην αρχή της πρόκλησης οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν μια έρευνα που αξιολογούσε τα επίπεδα των υποκλινικών υπαρξιακών χαρακτηριστικών τους. Συμπλήρωσαν επίσης καθημερινά ερωτηματολόγια σχετικά με τέσσερα θετικά συναισθήματα (ικανοποίηση, χαλάρωση, ενθουσιασμός, χαρά) και τέσσερα αρνητικά συναισθήματα (θυμός, άγχος, τεμπελιά , θλίψη).
Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι συμμετέχοντες με υψηλότερα αρνητικά επίπεδα υποκλινικών υπαρξιακών χαρακτηριστικών έτειναν να αναφέρουν υψηλότερα επίπεδα αρνητικών συναισθημάτων και χαμηλότερα επίπεδα ικανοποίησης (θετικά συναισθημάτα) από μέρα σε μέρα. Ωστόσο, τα αυξημένα επίπεδα κινήτρων ήταν ένας μοναδικός προγνωστικός παράγοντας της συναισθηματικής ευημερίας των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το επίπεδο της διάθεσής τους.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ύπαρξη στόχων στη καθημερινότητα των εφήβων, μπορεί να είναι προσιτή σε όλους. Οι παρεμβάσεις που προωθούν τα κίνητρα μπορούν να αποτελέσουν βιώσιμες επιλογές για τη βελτίωση της ευημερίας των νέων.
Ο πληθυσμός της μελέτης ήταν κατά 70% γυναικείος και οι ερευνητές προειδοποίησαν ότι τα αποτελέσματα μπορεί να μην είναι γενικά έγκυρα λόγω της έλλειψης εκπροσώπησης της ποικιλομορφίας του φύλου, της φυλετικής και της εθνοτικής ποικιλομορφίας μεταξύ των εφήβων στο γενικό πληθυσμό των ΗΠΑ.
